De Bibliotheek AanZet - vestigingen Dordrecht
Wees welkom op onze pagina! Hieronder vind je onze dichtbundel. Deze gedichten zijn vanaf woensdag 13 december vanaf 10 uur door jou te adopteren. Vergeet voor de adoptieaanvraag niet vooraf een duidelijke foto van je raam te maken, om erbij te uploaden. En vermijd daarbij grote bestanden. Succes!
Titel van het gedicht: Geef maar aan mij
Dichter en spoken word-artiest Swendeline Ersilia is sinds 15 november 2022 de stadsdichter van Dordrecht.
Ze doet alles op haar buikgevoel en bevindt zich altijd tussen hemel en aarden. Swendeline Ersilia is mens en meer maar ook van alles wat ze nog niet kent. Verwoorden en verbeelden is een poging om daar dicht bij te blijven.
Zij is stadsdichter voor twee jaar. In die periode is ze ambassadeur van stad. De rol van de stadsdichter is om woorden te geven aan belangrijke gebeurtenissen in de stad en gevoelens daarover. Haar gedichten kunnen worden voorgelezen bij officiële momenten. Zoals huldigingen, manifestaties en openingen. In overleg met de gemeente kan de stadsdichter ook zelf werk voordragen. De stadsdichter zoekt het publiek actief op. Zij laat zich zien en horen en brengt de dichtkunst op een toegankelijke manier voor het voetlicht. Swendeline Ersilia nam het stokje over van Juno Rissema.
Geef maar aan mij,
die eenzaamheid
ik zal me schuilen in de stilte
zodat wanneer ze weer komt op een dag
ik je in haar leegte omhelzen kan
kom maar bij me
ik kruip wel in jouw kussen,
leer jou de fijnste melodieën
zodat we samen de stemmen
in slaap kunnen sussen
laat mij maar huizen
in iedere hoek van jouw kamer
zodat wanneer de schaduwen
dansen met je angsten
en zorgen veranderen in zeeën
Je niet langer zwiert en zwemt in je eentje
Als je eens wist
hoe vaak je wordt gedragen op een adem
hoe mooi jij danst op de klank van een stem
die steeds weer over je vertelt
hoe jij ligt achter de zoveelste lach
en hoeveel en wie er op je wacht
liet je mij misschien wel bij je komen
zodat je het kan laten lopen
de tijd, de schaamte, vreugde, het leven
zelfs de rivieren die
over de heuvels van je gezicht afdalen
en zou je zien dat ook met ballast
houd ik je nog even graag vast
misschien zelfs liever
omdat het gevoel van thuis
beter in meerdere handen past