Siel Verhanneman (1989) is schrijver en dichter. In januari 2022 publiceerde ze haar derde dichtbundel Wat nu met het licht dat binnenvalt bij de Arbeiderspers. De bundel werd lovend onthaald en kreeg onder meer 4 bollen in NRC, uit de handen van Maria Barnas. In de bundel verkent Siel de kier van het rouwen en verweeft ze op een vernuftige manier beeldende kunst met herinneringen. Eerder maakte Verhanneman met haar instinctieve poëziedebuut Als ik stil ben heb ik een bos in mijn hoofd (2016) angst, verdriet en rouw wijd bespreekbaar. In 2019 verscheen haar debuutroman Of iedereen gaat dood bij uitgeverij Angèle. De roman kreeg 3 sterren in Focus Knack en 4 bollen in NRC.
In 2020 werd Siel Verhanneman opgenomen in 'Nu' als één van de tien meest interessante jonge dichters van het moment. Werk van haar verscheen in Deus Ex Machina, De afstand, Een Wonderprachtig dier, Heel de wereld wordt wakker, een bloemlezing samengesteld door Jaap Robben en Watou 2020, een bloemlezing samengesteld door Peter Verhelst. Ze is columniste voor KW Weekend.
Roofvogel
Grijp mij bij de schouders,
toon me de verwoeste stad
in vogelvlucht.
Adopteer mij maar geef
ook hen een kamer:
de woede en wanhoop.
Dat stuk van mij nu voorgoed een
steen in het puin,
in het stof, in de armen van wie
door een wredere wereld
werd gedood.
Stapel mijn bagage niet boven
op zolder
maar open mijn valies
in het midden van de kamer.