Gedicht
1/0

Kapelaanstraat

broze wolken zweven treurig

op windvlagen van verlangen

de lucht is blauw doch ijzig

zomerzon noch winterlicht

jij bent nergens te bespeuren

als je ondergaat

is er hoop

en waar hoop is

                     dat weet je wel

is er iets gebeurd?

het leek net of je

ver boven deze stad

op de wolken lag te slapen