Fourke Arns §1964) studeerde Engelse Taal–en Letterkunde aan de Radboud Universiteit Nijmegen en is tekstschrijver, dichter en auteur. Ze publiceerde drie dichtbundels, Mensen die je misschien kent (2013) en Eigen terrein (Alle stadsgedichten, 2017) bij Uitgeverij Marmer, en De camembertmethode (2018) bij De Arbeiderspers, die genomineerd werd voor de Herman de Coninckprijs 2019. Ze won diverse prijzen (waaronder de Meander Dichtersprijs) en was van 2015-2016 stadsdichter van Nijmegen. Haar gedichten verschenen o.a. in Revisor, Het Liegend Konijn, Poëziekrant, Schrijven Magazine en Het Parool. Ook werd haar werk opgenomen in bloemlezingen als De 100 beste gedichten uit de Turing gedichtenwedstrijd, De 100 beste gedichten voor de VSB-Poëzieprijs 2015 en De Nederlandse poëzie van de 20e en 21e eeuw in 1000 en enige gedichten, samengesteld door Ilja Pfeijffer.
Blijf
Van die dag bleef niet de warmte
in de stenen hangen of de smaak
van salie aan je handen, maar een
onbevangen zwijgen bij het kijken.
Vooral herinner ik mij de avond-
stilte waarin de tijd leegliep,
het licht verdween. We zwaaiden
laatste stemmen uit en bleven
bij de glazen dralen. Die niet
gestelde vraag. De stilte, het kabaal.